تنظیم «کارو»

بخشهای «کارو»

کارو اولاً با تخصیص زمان به بخشهای 4 گانه سروکار دارد. ثانیاً نوع فعالیتها را در هر یک از بخشها تعیین می کند. ثالثاً برای هر بخش بودجه مالی تهیه می نماید.

آیا هیچگاه توجه نموده اید که زمان و ساعات ارزشمند زندگی خود را چگونه سپری می کنید؟ آیا هیچگاه به بخش بندی  اوقات ارزشمند خود افتاده اید؟ آیا برای هر بخش فعالیتها را مشخص نموده اید.؟آیا برای هر یک از بخشهای زمان بودجه مناسبی اختصاص داده اید؟  آیا هیچگاه به فکر افتاده اید که با مدیریت و کنترل زمان ارزشمند در اختیار خود می توانید کیفیت زندگی خود را بهبود دهید و به اهداف و آرزوهایتان برسید؟

اگر به زمان در اختیارمان در طول 24 ساعت شبانه روز یا 168 ساعت در هفته یا حدود 720 ساعت در ماه یا 8760 ساعت در سال را بنگرید و تحلیل کنید که این اوقات زندگی ارزشمند خود را صرف چه فعالیتهایی کرده اید، به نکات جالبی بر می خورید.فعالیتهای انجام شده در این اوقات را به 4 دسته می توان تقسیم نمود:

ک:کسب درآمد و مدیریت مالی زندگی : بخشی از زمان و فعالیتهای ما برای کسب درآمد صورت می گیرد. در واقع فعالیتهایی انجام می‌دهیم که منجر به کسب درآمد شود. مهمترین منبع کسب درآمد، شغل افراد می باشد. البته بسیاری از اشخاص از طریق سرمایه گذاری هم کسب درآمد و ثروت دارند. برخی اشخاص هم درآمدهای بلاعوض دارند مانند افراد تحت پوشش کمیته امداد. برخی از افراد اصولاً فعالیتهای کسب درآمد ندارند. مثل کودکان که تحت سرپرستی والدینشان قرار دارند یا زنان خانه دار که تحت سرپرستی شوهرانشان قرار دارند. بنا براین، میزان زمان صرف شده برای کسب درآمد و ثروت بین اشخاص مختلف بسیار  متفاوت است. به هر حال تمامی اشخاصی که مخارج آنها از جایی تأمین نمی شود، نیاز ضروری به فعالیتهای «ک»  دارند. بنابراین «ک» از بخشهای ضروری و بایدی «کارو» محسوب می شود.  کلیه تحصیلات و یادگیریهایی که برای یاد گرفتن یک حرفه یا گرفتن مدرک برای کسب درآمد صورت می گیرد، جزو فعالیتهای «ک» محسوب می شود چرا که زمینه «ک» را فراهم می سازد. این تحصیلات برای شاغل شدن ضروری است و از کلاس هفتم آغاز می شود و تا حد کفایت ( دیپلم، فوق دیپلم، لیسانس، فوق لیسانس و دکتری) ادامه می یابد. در بخش «کسب درآمد» به مباحثی مانند سطح رفاهی زندگی، امنیت مالی، مدیریت مالی زندگی ، مدیریت وام و پس انداز و  مدیریت داشته ها و سرمایه های زندگی اشاره می شود.  برای مطالعه کامل رجوع کنید به صفحه «کسب درآمد و مدیریت مالی زندگی »

ا:امورات فردی و خانوادگی: بخش دیگری از زمان و فعالیتهای ما صرف امورات فردی و خانوادگی برای رفع نیازهای ضروری و خانوادگی صورت می گیرد. مهمترین این فعالیتها شامل خوردن، خوابیدن، بهداشت و درمان، امور تربیتی کودکان، خرید کردن، امور اداری شخصی و خانوادگی، تعمیر و نگاهداری وسایل شخصی و خانوادگی، عبادات واجب،ورزشهای ضروری، آداب و رسوم خانوادگی و امثالهم می باشد. این امورات در افراد مختلف بسیار متفاوت می باشد. بسیاری از امورات شخصی کودکان را والدینشان انجام می دهند.در یک خانواده بسیاری از امور خانوادگی بر عهده خانم خانواده است. اشخاص مجرد امور خانوادگی چندانی نسبت به افراد متأهل ندارند.به هر حال تمامی اشخاص نیاز ضروری به انجام «ا» دارند. بنابراین «ا»، جزو بخشهای ضروری و بایدی «کارو» محسوب می شود.تحصیلات و آموزشهای کودکان و نوجوانان که ضروری است و آنها را برای زندگی آینده آماده می سازد، مثلاٌ خواندن و نوشتن و مهارتهای زندگی را یاد می دهد، در این بخش  جای می گیرد. این تحصیلات معمولاً از ابتدا شروع می شود و تا پایان سال ششم ادامه می یابد. برای مطالعه کامل رجوع کنید به صفحه «امورات فردی و خانوادگی »

ر:رشد و موفقیت: پس از انجام فعالیتهای کسب درآمد و امورات شخصی و خانوادگی که لازم و ضروری هستند، نوبت به رشد و موفقیت می رسد. رشد و موفقیت شامل برخی تحصیلات)تحصیلات که صرفاً از روی عشق و علاقه و انگیزه های درونی صورت می گیرد(، شکوفایی استعدادها، کارآفرینی، تولید دانش، رشد و تکامل ذهنی، جسمی و شخصیتی، هنرهای مورد علاقه،  عبادات مستحبی، امور خیریه و امثالهم می باشد. این فعالیتها در اشخاص مختلف متفاوت می باشد. معمولاً آدمهای موفقیت طلب به این فعالیتها بیشتر می پردازند. تحصیلاتی که صرفاً  از روی عشق و علاقه و انگیزه های درونی صورت می گیرد و اشخاص صرفاً برای کسب علم و ارضای نیاز کنجکاوی خود ( نه برای شغل یا درآمد) به این تحصیلات روی می آورند. مثلاً خانم خانه دار دیپلمه ای  پس از 10 سال از گرفتن دیپلم، تحصیلاتش را در مقطع لیسانس ادامه می دهد.  این تحصیلات جزو «ر» طبقه بندی می شوند. در بخش «رشد و موفقیت» به مباحثی مانند شناسایی و شکار فرصتها  پرداخته می شود. برای مطالعه کامل رجوع کنید به صفحه «رشد و موفقیت»

و:اوقات فراغت و تفریحات :اوقات فراغت جهت رفع خستگی، تجدید انرژی، تفریح، تنوع، شادابی و آرامش پس از حداقل کسب درآمد و امورات شخصی و خانوادگی ضروری است. اوقات فراغت به زمانهایی اطلاق می‌شود که افراد کار ضروری برای انجام ندارند و معمولاً در این مواقع تمایل به انجام فعالیتهای فرحبخش و نشاط آور بیشتر می‌شود. در این اوقات  فرد آن را طبق تمایل شخصی خود و برای خود تنظیم می‌کند و برنامه آن در مورد هرکس متفاوت است و به سلیقه، نیازهای روحی، سن و توان مالی فرد بستگی دارد.پر کردن این اوقات به دو صورت فعال و منفعل صورت می گیرد. اوقات فراغت فعال نظیر مسافرت، کوهنوردی می باشد. اوقات فراغت منفعل نظیر رفتن به سینما، رستوران و گوش کردن موسیقی می باشد.تحصیلاتی که صرفاً برای تفریح و سرگرمی صورت می گیرد، در بخش”و” جای می گیرد. برخی اشخاص دوره های آموزشی در مورد موسیقی، زبان و غیره صرفاً برای تفریح و سرگرمی می گذارند. برنامه ریزی برای اوقات فراغت مناسب از جمله مباحثی است که در این بخش مطرح می شود. برای مطالعه کامل رجوع کنید به صفحه «اوقات فراغت و تفریحات» 

کارو از حرف اول واژه‌های ک: «کسب درآمد و مدیریت مالی زندگی» ، ا: «امورات فردی و خانوادگی» ، ر:رشد و موفقیت و: «اوقات فراغت و تفریحات»  تشکیل می‌شود. اوقات زندگی شما صرف این 4 بخش فعالیت می شود این بخشها بر هم تاثیر دارند.

این 4 بخش «کارو» را می توان به دو دسته تقسیم نمود. بخش های «ضروری» و بخشهای«توسعه ای» .

بخشهای «ضروری» بخشهایی هستند که لازم و «ضروری» هستند . بدون وجود این بخش ها زندگی انسان مختل می شود. این بخشها شامل  «کسب درآمد و مدیریت مالی زندگی» و «امورات فردی و خانوادگی» می باشند .

بخشهای«توسعه ای»، بخش هایی هستند که انجام بشود بسیار بهتر است. اما اگر انجام نشود زندگی انسان خیلی خلل وارد نمی شود. این بخش ها شامل «رشد و موفقیت» و «اوقات فراغت و تفریحات» می باشند. پس از انجام کارهای ضروری، وقت باقیمانده را باید به کارهای توسعه‌ای («ر» یا «و») اختصاص داد؛ اما کدام‌یک از کارهای «ر» و یا «و» اولویت دارد؟ این امر بستگی به شرایط و دیدگاه افراد به زندگی دارد. معمولاً آدم‌هایی به «ر» بیشتر اهمیت می‌دهند که آدم‌های موفقیت‌طلبی هستند. آنها عاشق موفقیت هستند. چه موفقیت‌های مادی و چه موفقیت‌های معنوی. در مقابل، آدم‌هایی به دنبال «و» هستند که بیشتر دنبال خوشبختی هستند تا موفقیت. آنها صرفاً می‌خواهند از زندگی حال خود لذت ببرند. آنها معمولاً تیپ‌های خوش‌گذران دارند. گاهی اوقات زمینه‌های «ر» در آنها فراهم نیست. بنابراین به «و» روی می‌آورند.

تنظیم «کارو»

فلسفه تنظیم «کارو» این است که زمان شبانه روز خود را چگونه سپری نمایید و به چه فعالیتهایی اختصاص دهید و برای هر فعالیت چقدر زمان  و پول قرار دهید.  اختصاصاً ، هدف اصلی تنظیم کارو،تخصیص زمان ارزشمند به هریک از بخشهای 4 گانه‌اش و مدیریت و کنترل آنها، به نحوی است که حداکثر نیازها مرتفع و رضایتمندی از زندگی حاصل شود. هدف از تنظیم «کارو» رسیدن به تناسب یا هارمونی بین بخشهای مختلف زندگی است. برای برای تنظیم «کارو» از سه  مفهوم مدیریت زمان ، مدیریت مالی  و مدیریت فعالیتها استفاده  می نمایید. .

زمان و پول دو منبع محدود زندگی

دو منبع محدود در زندگی شما زمان و پول است. از بین این دو منبع ، زمان بسیار محدودتر است. زمان مهمترین و ارزشمندترین منبع در اختیار شماست. هر شخصی عمر محدودی دارد. از زمان تولد تا مرگ زمان در اختیارش است. زمان نامشخص است. چراکه هیچکس زمان مرگ خود را نمی داند. زمان غیر قابل ذخیره شدن است. اگر حال و حوصله انجام کاری نداشتید، نمی توانید زمان را جایی ذخیره کنید. اگر زمان کم آوردید، نمی توانیم بروید جایی زمان بخرید!!. اگر از زمان خود استفاده نکنید از بین می رود و فنا می‌شود. زمان هیچگاه بر نمی گردد و نمی توانیم به زمان گذشته برگردیم یا عمر دوباره داشته باشید.

محدودیت منابع پولی ( مالی)  نیز برای اغلب مردم محدودیت از محدودیتهای اصلی بشمار می رود. اگر چه اهمیت آن به مراتب کمتر از زمان است،  اما محدودیت مالی باعث می شود که نتوانیم از زندگی لذت کافی را کسب نمایید.

در مقایسه بین این دو منبع محدود به نکات جالبی بر می خوریم که جدول زیر گویای آن است:

جدول فوق حساسیت و اهمیت زمان را نشان می دهد. چرا که هر چیزی محدود باشد و بیاید و برود و قابل برگشت نباشد، اگرچه رایگان باشد، حساسیت و  اهمیت آن بیشتر است.

مدیریت زمان

مدیریت زمان مجموعه ای از مهارتهاست که شما را در استفاده موثراز زمان کمک می کنند. مدیریت زمان به عنوان سیستمی کارا و مؤثر برای کنترل و استفاده ی زمان تعریف می شود. مديريت زمان، يعني استفاده ي مطلوب از زمان براي اجراي برنامه ها و فعاليت هاي متناسب با اهدافي که در زند گي داريد.

از دو جنبه می توان به مدیریت زمان نگریست. جنبه اول آن است که چگونه برنامه ریزی کنید تا به تمام یا اغلب  کارهایمان برسید. جنبه دوم  چگونگی تخصیص زمان به نوع فعالیتها  است که بسیار مهمتر از جنبه اول است. برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید به بخش مدیریت زمان فراگیر .

در واقع اگر بدانید برای انجام کلیه فعالیت های رسمی و غیر رسمی، زمان محدودی در اختیار ما قرار می گیرد و یا خود آن را تعیین می کنید ، بیشترین تمرکز خود را بر چگونگی استفاده ی بهینه از زمان و تخصیص مطلوب زمان صرف خواهیم نمود تا هم زمان مورد نظر ، هدر نرفته و هم بتوان برای نیل به اهداف از آن بهره مند شد. در این خصوص لازم است به یک سیستم مناسب و مؤثر دراستفاده از مدیریت زمان بیاندیشید.

مدیریت مالی

مفهوم مدیریت مالی بیشتر در متون مدیریت سازمانها تعریف شده است در صورتیکه ما می خواهیم آن را در زندگی استفاده نماییم.  ولی می توانیم از همان تعریف مدیریت مالی استفاده کنیم و مدیریت مالی را در زندگی شخصی و خانوادگی از این قرار تعریف نماییم: “مدیریت مالی عبارت است از دانش کسب و  تأمین پول و درآمد و تخصیص هوشمندانه آن به امورات مختلف زندگی جهت تأمین معاش و آسایش، موفقیت  و افزایش رضایت از زندگی” .

در اهمیت مدیریت مالی باید اذعان داشت که ما علاوه بر محدودیت زمان با محدودیت مالی و پول نیز سروکار داریم. بنابراین چگونگی کسب درآمد و ثروت و تخصیص مطلوب آن به بخشهای مختلف زندگی بسیار اهمیت دارد. برای اطلاعات بیشتر مراجعه فرمایید به بخش کسب درآمد و مدیریت مالی زندگی.

مدیریت فعالیتها

شما در طول شبانه روز و در طول زندگی خود فعالیتهای مختلفی انجام می دهید. برخی از فعالیتها از روی اجبار است، اما این که چگونه این فعالیتها را انجام دهید، اختیاری است. مثلاً خوردن و خوابیدن در حد نیاز از روی اجبار است اما این که چه بخوریم و کجا بخوابیم از روی اختیار است. اغلب ما آدمها  نیاز به درآمد داریم. درآمد و پول یک نیاز در جامعه است. اما این که از چه راهی درآمد کسب نماییم یا چه شغلی انتهاب کنیم اختیاری است. برخی ار فعالیتها نیز کاملاً اختیاری است و هیچ اجباری در انجام آنها نیست. مثلاً فعالیتهای تفریحی. با این مقدمه،  “مدیریت فعالیتها عبارت است از شناسایی، تعیین اهداف، انتخاب نوع و تعیین چگونگی، کنترل و ارزیابی فعالیتها. “. براستی زندگی ما را همین انتخاب فعالیتها تشکیل می دهند. انتخابهای صحیح ما را به اهداف و رضایت از زندگی رهنمون می سازند. برعکس انتخابهای غلط باعث شکست و نا امیدی می شوند

در الگوی «کارو» با پیوند قراردادن سه مقوله مدیریت زمان، مدیریت مالی و مدیریت فعالیتها، میزان تخصیص زمان و منابع خود را به هر یک از بخشهای «کارو» را تنظیم می نمایید. در واقع، نویسنده سایت، یک مدل سه بعدی از سبک زندگی ابداع نموده است. این ابعاد عبارتند از زمان (Time)، فعالیتها (Activities)   و مالی( (Finance) و یا T.A.F . الگوی «کارو» بر اساس مدل T.A.F  شکل گرفته است. بگونه ای که این سبک زندگی شما را به اهداف و آرزوها و متعاقباً به موفقیت و خوشبختی رهنمون سازد و رضایت از زندگی و افزایش کیفیت زندگی برساند (برطبق نمودار زیر).

تنظیم کارو

تنظیم «کارو» یعنی تنظیم بخش های 4گانه زندگی. یعنی مهندسی بخش های مخنلف زندگی . تنظیم کارو در ابعاد مختلف زیر انجام می شود:

• فعالیتها (Activities): اولین سؤالی که  در تنظیم «کارو» باید در باره اش تصمیم گیری شود و تنظیم شود. بعد فعالیتها است. شما نوع فعالیتهایی که برای هر بخش «کارو» باید انجام دهید، بگونه ای مشخص سازید که اهداف «کارو» یا اهداف زندگی محقق شود.  به عنوان مثال شما برای شغل و شیوه «کسب درآمد» باید تصمیم گیری نمایید. از چه راه هایی می خواهید «کسب درآمد»  داشته باشید. برای «امورات فردی و خانوادگی» چه فعالیتهایی باید انجام دهید. برای «رشد و موفقیت» و «اوقات فراغت و تفریحات» نیز همچنین. جداقل این فعالیتها به چه میزان است؟/ این فعالیتها را به چه کیفیتی انجام دهید؟.  
• زمان (Time)  :  باید تصمیم بگیرید که برای هر یک از بخشهای «کارو» چقدر زمان قرار دهید. البته تعیین زمان برای هر بخش «کارو»، بستگی به نوع فعالیتها دارد. اما اگر برخی بخش ها برای شما اهمیت بیشتری دارد و برخی کمتر. می توانید با روشهایی که در این سایت بدانها  پرداخته می شود. بگونه ای زمان انجام برخی فهالیتها را کوتاه کرد. در عین حال همان بازدهی را داشته باشید. به عنوان مثال، شخصی که به «رشد و موفقیت» اهمیت بسیاری قائل است. و از طرف دیگر برای رفع نیازهای معیشتی خود مجبور به «کسب درآمد» می باشد. می تواند زمان شغل و «کسب درآمد » خود را به حداقل برساند تا زمان کافی برای «رشد و موفقیت» داشته باشد. در عین حال، همان درآمد قبلی یا بیشتر را نیز داشته باشد.
• مالی(Finance ):  باید برای هر یک از بخش های «کارو»  پول و بودجه مالی تخصیص دهید. البته بخش «کسب درآمد»  تأمین مالی زندگی را بر عهده دارد. این بخش منابع مالی برای بخش های دیگر «کارو» فراهم می نماید. اکثر این منابع صرف بخش «امورات فردی و خانوادگی» می رسد. ما بقی این منابع مالی صرف دو بخش دیگر «کارو» یعنی «رشد و موفقیت» و «اوقات فراغت و تفریحات» می رسد. البته بخشی از منابع مالی اضافی برای تقویت موتور محرکه زندگی یعنی خود «کسب درآمد »  صورت می گیرد. یعنی افراد بخشی از درآمد اضافه خود را سرمایه گذاری می کنند. درآمد حاصل از سرمایه گذاری ها، خود یک منبع درآمد اضافی محسوب می شود.  
• ارتباط بخش های «کارو» با هم: بدیهی است که هر یک از بخشهای کارو را نباید مستقل از بخشهای دیگر در نظر گرفت.بخش های مختلف «کارو» با هم ارتباط دارند. در تنظیم «کارو» باید ارتباط بخش ها را با هم باید در نظر گرفت. بخشهای چهارگانه «کارو» با هم تعامل دارند . هر بخشی بر هر یک از سه بخش دیگر تأثیر می گذارد یا تحت تأثیر قرار می گیرد. این تعاملات را در تنظیم «کارو»  در نظر می گیریم. این که چگونه می توان بین بخشهای کارو ارتباط ایجاد کرد و از این ارتباط بتوان در تنظیم بهینه «کارو»  استفاده کرد. مهم است .

• ادغام برخی بخش ها  با هم: برخی از بخش های «کارو» با بخش های دیگر قابل ادغام و ترکیب است. به عبارت دیگر، انجام چند بخش کارو به طور همزمان است. ، تا بتوان در زمان صرفه جویی نمود.برخی از بخشهای کارو را بطور همزمان با هم می توان انجام داد یا با هم ترکیب کرد.در تنظیم کارو ترکیب یا ادغام برخی بخش ها با بخش های دیگر را نیز در نظر می گیریم. به عنوان مثال، می توان «کسب درآمد و مدیریت مالی زندگی» و «رشد و موفقیت» را در هم ادغام کرد. شخص در عین حالی که درآمد کسب می کند، رشد و موفقیت نیز پیدا می کند. گاهی اوقات 3 بخش را می توان در هم ادغام کرد.

• بهره وری : در تنظیم بخش های «کارو» ، راهکارهایی ارائه می شود که با حداقل زمان مصروفه در هر یک از بخشها بیشترین بهره را برد. و بیشترین نیازها مرتفع شوند. در عین حال حال بهتری از اوقات گذرانده شده بدست آورد.

• حداقل نمودن تلف شده ها و الگوی «کاروت»   : در صورت داشتن اوقات تلف شده الگوی «کاروت»  شکل می گیرد. «ت»، بیانگر تلف شده ها یا اوقات تلف شده است. «ت» حالتهای مختلفی در هر 4 بخش «کارو» در کوتاه مدت و بلند مدت می تواند داشته باشد. در بخش «ک»، ت هنگامی ایجاد می شود که مثلاً در بین انجام کارهای «کسب درآمد»  مدتهای مدیدی وقفه های بی مورد ایجاد نماییم. در بخش «ا» هنگامی صورت می گیرد که مثلاً وقتهای زیادی را صرف جر و بحثهای خانوادگی تلف کنیم. در بخش «ر» هنگامی صورت می گیرد که مثلاً برنامه های «ر» را طبق یک برنامه منسجم انجام ندهیم این برنامه ها در یک راستا نباشند و پراکنده باشند و نتیجه ای عاید نسازد. در بخش  «و» هنگامی که ایجاد می شود که آن اهدافی که از «و» انتظار می رود مثلاً رفع خستگی یا ایجاد آرامش برآورده نشود. هدف از «و» ایجاد حال بهتر است، ولی اگر حال ما بدتر شد، این اوقات، اوقات تلف شده یا «ت» می باشد.  در جدول زیر  اوقاتی که در هر یک از بخشهای «کارو» می تواند تلف شود را همراه با مصداقها می آورم:

«کارو» در خانواده

هم مجردین و هم متأهلین می توانند از اصول مطرح شده در این سایت برای تنظیم «کارو» استفاده کنند. البته افراد مجرد آزادی عمل بیشتری در میزان تأکید بخشهای مختلف «کارو» به میل و رغبت خود دارند. بنابراین برخی از سبکهای زندگی نشأت گرفته از الگوی اصلی «کارو» مختص افراد مجرد هست. کلیه سبکهایی که حرف ف (فرد یا امورات فردی) در آنها هست . مانند کفرو

اما وقتی در خانواده یا در یک جمع که با هم زندگی می کنند (خانوار)  قرار می گیرند از آزادی عمل آنها کاسته می شود. در عوض از مزایای تقسیم کار، تمرکز و کار تیمی در خانواده می توانند استفاده کنند. هریک از اعضای خانواده دارای نقشهایی هستند که آنها را باید بخوبی انجام دهند.هم افزایی ایچاد می شود. بنابراین برخی از سبکهای زندگی نشأت گرفته از الگوی اصلی «کارو» مختص افراد متأهل هست. کلیه سبکهایی که حرف خ (خانواده  یا امورات خانوادگی ) در آنها هست . مانند کخرو.

در نظام «کارو» ، ک :«کسب درآمد»  و  ا:«امورات فردی و خانوادگی» ، بایدی و ضروری است. هنگامی که این دو بخش زندگی توسط هر یک از اعضای خانواده انجام شد. اعضای خانواده وقت باقیمانده خود را می توانند به «رشد و موفقیت» یا «اوقات فراغت» بپردازند. بنا براین در نظام «کارو» ، اعضاء خانواده آزادی های شخصی خود را نیز داشته باشند.

بسیاری از اختلافات خانوادگی در عدم تنظیم یا تنظیم نامناسب «کارو» در خانواده است. مثلاً مرد خانواده یا شوهر به «ر» اهمیت بیشتری می دهد ولی خانم خانواده (زن) به «و» . یا اینکه وظیفه «ک» بر عهده کیست و و ظیفه «ا» بر عهده کیست اختلاف دارند. بنا براین با تنظیم «کارو» در خانواده برطبق اصول مطرح شده در این سایت  تا حد زیادی می توان از این اختلافات جلوگیری کرد.